მართლმადიდებლურ ტრადიციაში სააღდგომო პასკა და ფერადი კვერცხები აღდგომის მთავარ სიმბოლოდ ითვლება. კათოლიკეები ამ დღესასწაულს უკავშირებენ სააღდგომო კურდღელს, რომელიც კვერცხებს დებს. როგორ გახდა ეს შინაური ცხოველი ქრისტეს აღდგომის სიმბოლო?

ევროპული ტრადიცია ფესვებს წარმართულ დროში იღებს. კურდღლები ძველ გერმანულ კულტებში ასოცირდებოდა ნაყოფიერების ქალღმერთ ოსტართან (გერმანიაში აღდგომის დღესასწაულს "ოსტერნს" უწოდებენ). კვერცხი სიმბოლოა სიცოცხლისა, ხოლო კურდღლები - ნაყოფიერებისა. სხვადასხვა რწმენაში არსებობდნენ სხვა ცხოველები (მელა, მამლი), რომლებიც ამ კულტთან ასოცირდებოდნენ, მაგრამ თანდათანობით კურდღელმა ყველა „განდევნა“.

ქრისტიანობის გავრცელებას მთელს ევროპაში მისიონერები უწყობდნენ ხელს ისინი ადაპტირებდნენ წარმართულ რიტუალებსა და ჩვეულებებს ქრისტიანული დღესასწაულებისათვის. აღდგომის დღესაც იგივე მოხდა. გაზაფხულის ბუნიობის წარმართული დღესასწაული და ქალღმერთ ოსტარის დღესასწაული "ჩაქსოვილია" იესო ქრისტეს მკვდრეთით აღდგომის კონტექსტში. კურდღელი ასევე "გადასახლდა" ქრისტიანულ ტრადიციაში. მათი გარეგნობა შინაურ კურდღლებად გადაიქცა, მაგრამ არ შეუწყვეტიათ კვერცხების დადება.

პირველ წერილში აღნიშნულია, რომ კურდღლებს კვერცხები მოაქვთ აღდგომის დროს, მე -16 საუკუნის მიწურულიდან და მე -17 საუკუნის დასაწყისში. სააღდგომო ტრადიციები პირველად ოფიციალურად დააფიქსირა 1698 წელს გერმანელმა პროფესორმა გეორგ ფრანკ ფონ ფრანკენაუმ. მის ტრაქტატს ერქვა "სააღდგომო კვერცხებზე" ("De ovis paschlius").მან დაწერა:

„სამხრეთ გერმანიაში, ელზასში, პფალცინში, აგრეთვე ზოგიერთ მეზობელ ადგილებში და ვესტფალიაში ამ კვერცხებს კურდღლის კვერცხებს უწოდებენ. ბავშვებს უთხრეს, რომ სააღდგომო კურდღელი კვერცხებს ციდან ჩამოიტანს და შემდეგ ბალახებსა და ბუჩქებში დატოვებს. ეს ბავშვებს კიდევ უფრო დიდ მონდომებას აძლევდა თამამად და სხარტად მოეძებნათ სააღდგომო კვერცხები."

თანამედროვე გერმანელები ყოველწლიურად გულმოდგინედ მისდევენ ამ ტრადიციას.

ამერიკაში, სააღდგომო კურდღლების შესახებ პირველად 1770-იან ჰოლანდიელების ჩასვლის შემდეგ გაიგეს. დროთა განმავლობაში კურდღელმა კვერცხების გარდა, შოკოლადის და სათამაშოების "მოტანა" დაიწყო.

intermedia.ge